خورش قیمه

خورش (Stew) به گروهی از غذاها گفته می‌شود که ترکیبی آب‌دار از سبزیجات سرخ شده و يا حبوبات آب پز هستند كه همراه با گوشت پخته ميشوند.

کلمه خورش از برساختهای فعل خوردن است. در ایران قدیم قوت اصلی مردم نان بوده است و برای قابل خوردن کردن آن چیزی با آن همراه می کردند که به آن “نان خورش” می گفتند. مثلاً سعدی می گوید «یکی نان خورش جز پیازی نداشت». به تدریج کلمه خورش به مفهومی سوا از نان اطلاق می شود تا جایی که امروزه معمولاً خورشها همراه برنج خورده می شوند.

در آشپزی ایرانی خورش (یا خورشت) کاربرد فراوان دارد و معمولاً خورش با نان یا برنج ساده، که ممکن است به صورت پلو یا کته تهیه شده باشد، خورده می‌شود.

از انواع خورش‌های ایرانی می‌توان به خورش‌های فسنجان، قرمه سبزی، خورش قیمه ، قیمه بادمجان، خورش کرفس، خورش آلو اسفناج، خورش هویج، خورش کنگر، خورش بامیه، خورش خلال بادام و انواع خورش مرغ (مانند مرغ ترش و مسمای مرغ) اشاره کرد.

خورش قیمه از غذاهای ایرانی است. این خورش در میان ایرانیان غذایی پرطرفدار است. برای طبخ آن از رب گوجه فرنگی و پیاز سرخ شده، لپه، گوشت قرمز یا گوشت سفید، سیب زمینی به همراه لیموی خشک (لیمو امانی) یا آلو به عنوان طمع دهنده استفاده می‌شود.

ادویه‌ای که معمولاً در اواخر زمان طبخ به آن اضافه می‌شود دارچین است. خورش قیمه به همراه پلو سرو می‌شود. همچنین در برخی مناسبت‌های مذهبی در کشور ایران نیز به عنوان نذری تهیه و توزیع می‌شود.

بهترین قابلمه برای تهیه خورش قیمه قابلمه مسی می باشد.

در این رسپی خورش قیمه آموزش داده شده است.

برای خورش قیمه در صورت مشکل داشتن در تبدیل واحد ها، از سایدبار سمت چپ این صفحه استفاده نمایید.

(رسپی خورش قیمه توسط تیم آشپزخانک ترجمه شده است. در صورت کپی برداری منبع آن ذکر شود.)