خورش بامیه بادمجان

خورش به گروهی از غذاها گفته می‌شود که ترکیبی آب‌دار از سبزیجات سرخ شده و یا حبوبات آب پز هستند که همراه با گوشت پخته میشوند.

کلمه خورش از برساختهای فعل خوردن است. در ایران قدیم قوت اصلی مردم نان بوده است و برای قابل خوردن کردن آن چیزی با آن همراه می کردند که به آن “نان خورش” می گفتند. مثلاً سعدی می گوید «یکی نان خورش جز پیازی نداشت». به تدریج کلمه خورش به مفهومی سوا از نان اطلاق می شود تا جایی که امروزه معمولاً خورشها همراه برنج خورده می شوند.

از انواع خورش‌های ایرانی می‌توان به خورش‌های فسنجان، قرمه سبزی، خورش قیمه، قیمه بادمجان، خورش کرفس، خورش آلو اسفناج، خورش هویج، خورش بامیه بادمجان ، خورش بامیه، خورش خلال بادام و انواع خورش مرغ (مانند مرغ ترش و مسمای مرغ) اشاره کرد.

بامیه با داشتن مواد مغذی با ارزشی مانند ویتامین های C ,A و گروه B و عناصری از قبیل منگنز، کبالت، کلسیم، فسفر و پتاسیم، فیبر و ماده لزج خواص فراوانی بر سلامت انسان دارد. در ترکیه بامیه را خشک و برای مصرف زمستان ذخیره می‌کنند. در ایران برای تهیه خورش بامیه و خورش بامیه بادمجان از آن استفاده میشود.

در این رسپی خورش بامیه بادمجان آموزش داده شده است.

برای خورش بامیه بادمجان در صورت مشکل داشتن در تبدیل واحد ها، از سایدبار سمت چپ این صفحه استفاده نمایید.